دلنوشته

دلنوشته

تبعید گشته ام

به نام زندگانی

آه نه!

جزای بودنم

حبس ابد است

در قفسی که

به پرنده

تهمت پرواز میزنی

سالیان سال

آن گاه که

با دو بال شکسته

در این زندان تنها

اسیر و محبوس است ...

دلنوشته : مریم پژومان

[+] نوشته شده توسط maryam pejoman در 2:12 بعد از ظهر | |

سخنان پائولو کوئلیو (Coelho Paulo)

Coelho Paulo: 

The only reasons for action … 

For Love' 

For Victory' 

For the glory of God. 

پائولو کوئلیو :  

تنها انگیزه های دست به کاری زدن ...

عشق ،

پیروزی  

وشاد کردن خداست.

Miracles  occur all around us' signs from God show us the way' angels plead to be heard ' but we pay little attention to them …

-          در اطراف ما همواره معجزاتی رخ میدهند، نشانه هایی از سوی خدا به ما راه را نشان میدهند، فرشتگان میکوشند تا به کلامشان گوش دهیم، ولی ما آن چنان توجهی به آنها نمیکنیم ...

Have courage … Open your heart ' and listen to what your dreams tell you. Follow those dreams' because only a person who is not ashamed' can manifest the glory of God.

-          شهامت داشته باش ... دریچه ی قلبت را بگشا ، و به آنچه رویاهایت میگویند گوش کن . در پی رویاهایت باش ، چرا که تنها آنان که خجالت زده نباشند میتوانند شکوه خدایی را تجلی بخشند.

Tell your heart that the fear of suffering is worse than the suffering itself.

-          به خود تلقین کن که ترس از شکست از خود شکست بدتر است.

-       What is this force that drives us far from the comfort of the familiar and makes us takes up challenges instead' even though we know that the glory of this world is only transitory ? I believe this impulse is called the search for the meaning of life . Over many years of seeking a definitive answer to this question in books ' art and science ' and in both the dangerous and easy paths . I have followed ' I have found many answers . I am convinced now that a definitive answer will never be given to us in this life ' but that ' at the last ' at the moment when we stand once more before the creator ' we will understand each opportunity that was offered to us. 

-          چه نیرویی است که باعث میشود از آرامش ، آنچه برای ما آشناست دل بکنیم و در پی مبارزه ای تازه برویم ، در حالی که می دانیم شکوه این دنیا زود گذر است؟به عقیده ی من نام این انگیزش در جستجوی معنای زندگی بودن است . سال هاست که برای یافتن یک پاسخ قطعی به این پرسش در کتابها ، در هنر و در علم ،جستحو نموده ام ، و در راه های و دشوار گام نهاده ام ، به راهم ادامه داده ام و به پاسخ های گوناگونی دست یافته ام . حال ایمان دارم  که هرگز در این دنیا به این پرسش پاسخی قطعی داده نخواهد شد ، بلکه در پایان ، و آن هنگام که بار دیگر در حضور خالق می ایستیم ،و به تمام فرصتهایی که به ما داده شده است آگاهی پیدا می کنیم.

[+] نوشته شده توسط maryam pejoman در 9:20 قبل از ظهر | |

هفته ی معلم گرامی باد

تقدیم به همه ی معلمان دلسوز و زحمتکش ایرانی

معلم ای فروغ جاودانی، معلم مهر پاک آسمانی

معلم ای چراغ راه دانش، معلم آیه های مهربانی

مرا ازجهل و نادانی رها کن، مرا باعلم و ایمان و خدا کن

بیا ای گل تو از گهواره تا گور، مرا باعلم و دانش آشنا کن

بیا ای گل تو از گهواره تا گور، مرا باعلم و دانش آشنا کن

دلی شفاف چون آیینه داری، محبت و صفا در سینه داری

اگر داری گهی اخمی به چهره، ولی بی شک دلی بی کینه داری

معلم ای بهار آفرینش، تو هستی افتخار آفرینش

معلم ای بهار آفرینش، تو هستی افتخار آفرینش

تو هستی گوهر نایاب دریا، عجب دارم ز کار آفرینش

معلم ای فروغ جاودانی، معلم مهر پاک آسمانی

معلم ای چراغ راه دانش، معلم آیه های مهربانی

مرا ازجهل و نادانی رها کن، مرا با علم و ایمان و خدا کن

بیا ای گل تو از گهواره تا گور، مرا با علم و دانش آشنا کن

دلی شفاف چون آیینه داری، محبت و صفا در سینه داری

اگر داری گهی اخمی به چهره، ولی بی شک دلی بی کینه داری

تو می خواندی الفبای رشادت، تو گفتی راه ایمان و سعادت

به مردانی که رفتند عاشقانه، تو دادی درس ایثار و شهادت

به مردانی که رفتند عاشقانه، تو دادی درس ایثار و شهادت

شعری از ایرج میرزا

گفت استاد مبر درس از یاد

یاد باد آن چه مرا گفت استاد

یاد باد آن که مرا یاد آموخت

آدمی نان خورد از دولت یاد

هیچ یادم نرود این معنی

که مرا مادر من، نادان زاد

پدرم نیز چو استادم دید

گشت از تربیت من آزاد

پس مرا منت از استاد بود

که به تعلیم من استاد استاد

هر چه می دانست آموخت مرا

غیر یک اصل که نا گفته نهاد

قدر استاد نکو دانستن

حیف استاد به من یاد نداد

آن که نقاش است و نقشی ساخته

با قلم طرح نویی انداخته

در مسیر واژه های دوستی

سطر سطری زآشنایی داشته

آنکه چون اسطوره های پارسی

عین و لامی را به میم افراشته

هم ردیف انبیاء و عارفان

پوششی بر جهل جاهل بافته

آنکه آهنگ و کلامی دل ربا

از برای درس خود آراسته

چشمه های معرفت جوشد ز او

دانشی از حد فزون انباشته

لحظه هایش پر شده از خاطرات

خاطراتی که زدل جان باخته

هرچه از عطرش ببویم کم بود

او گلستان ها ز گل ها کاشته

آنکه معمار است و الگوی همه

لاله ای بر قلب خود بگذاشته

با سلاح علم در راه مراد

چون جلوداران به کفران تاخته

آن معلم آن مربی آن که او

از فنونش عالمی پرداخته

او عزیز است و مقامش پاس دار

چونکه یزدان نام او بنگاشته

عارف آن باشد که چون قطعه زمین

هرکسی او را لگد انداخته

یعنی از زهد و کلام و علم او

ذره ای از دانشش برداشته

پاینده باد ایران

روز گاری جهل بر جانم نشست

جهل تیره چهره جانم شکست

آمدی با صبر و مهر و یک قلم

تیره جان مرا تو دم به دم

با شکیبایی چه نیک آراستی

جهل را درمان شیرین کاستی

ای فرشته آمدی دیوم رمید

اقرا رحمان به جانم پر کشید

من نمی دانم پرید از خانه ام

تا کنار شمع تو پروانه ام

تو معلم شعله جان منی

فصل دردم قرص درمان منی

من تمامی خاکم و گل می شدم

بسته دنیا و منزل می شدم

تو مرا منزل سمایی کرده ای

از نهایت رو نمایی کرده ای

از زمینم برده ای تا سوی او

لایق تو جنت و مینوی او

شعر از علاء الدین عزیزی

[+] نوشته شده توسط maryam pejoman در 2:53 بعد از ظهر | |

سرآغاز مطلب

زندگی را نخواهیم فهمید...

زندگی را نخواهيم فهميد اگر از همه گلهای سرخ دنيا متنفر باشيم فقط چون در کودکی وقتی خواستيم گل سرخی را بچينيم 

لطفا به ادامه مطلب سر بزنید...

ادامه مطلب

[+] نوشته شده توسط maryam pejoman در 12:59 قبل از ظهر | |